İlişki doyumunu ölçmeye yönelik ilk önemli ölçekler 1950'lerin sonlarından itibaren geliştirilmeye başlanmıştır (örneğin IMS). Bunu 1970'lerde daha kapsamlı ölçekler (örneğin DAS) izlemiştir. Daha sonraki yıllarda ise farklı ihtiyaçlara ve araştırma amaçlarına yönelik çeşitli başka ilişki doyum ölçekleri geliştirilmiştir. Temel amaç, romantik ilişkilerin kalitesini ve bireylerin bu ilişkilerden duyduğu memnuniyeti bilimsel olarak ölçebilmektir. Bu ölçümler, ilişki sorunlarını anlamak, tedavi etkinliğini değerlendirmek ve ilişki dinamiklerini araştırmak için kullanılmıştır. Walter R. Hudson (IMS) ve Graham B. Spanier (DAS) gibi öncü araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. Daha sonraki yıllarda ise birçok farklı araştırmacı ve klinisyen, farklı ilişki doyum ölçekleri geliştirmiştir.